Thursday, December 13, 2012

Lingahan, Malanday : The Best Place on Earth !?


Nung bata pa ako, akala ko ay ang lugar na naming ang pinakaperfect na tirahan sa buong Valenzuela. Kakilala mo ang lahat ng tao, simple lang ang buhay at walang pressure ang bawat isa pa pamumuhay. Hindi ko iniisip noon na aalis ako sa lugar na ito, sino nga naman ang gugustuhing malayo sa kani-kanilang “Comfort Zone” dib a? Tama nga sila na maraming pagbabago ang iginuguhit ng paglipas ng panahon, yung tipong hihilingin mo nalang na sana constant na lang ang lahat para lagi mong makikita ang lahat ng bagay sa paligid mo kung pano mo sila madalas maimagine. Kung dati ay napakasimple ng buhay ng mga tao sa paligid namin, well hindi na sa ngayon! Ewan ko ba parang natulog lang ako ng sandali at biglang sa ibang lugar na agad ako nagising, narito ang ilang scenario sa lugar naming sa ngayon na minsan kong tinawag na “Comfort Zone” kuno:

1.Takbuhang Walang Hanggan- Never naging boring ang buhay sa lugar namin, kung dati ay nanghahabol na aso lang ang dahilan kung bakit kailangan mong tumakbo para sa buhay mo ngayon ay iba na talaga ang mundo.Marami nang naiisip na rason ang mga taga-rito samin para maeexercise ang kani-kanilang running skills. MERALCO! Yan ang madalas na hudyat ng takbuhan, di ko alam kung pano nangyari ang lahat, pero nagising nalang ata ako bigla na yung metro nalang namin ang natitirang nakakabit sa poste ng MERALCO! Buhay nga naman. Ang mga sumunod na dahilan ay sadyang rated SPG, di ko rin kasi alam kung bakit sa haba-haba ng panahon eh ngayong era pa na to nabuhay ang mga dugong hudlom ng mga taga-samin hahaha, buti nalang at nakapagpabakuna ata yun nanay ko kaya di kami ganong nahawa sa kanila . (di ko na ieelaborate to gawa ng SPG nga kasi :P)

2. Melodramatic na mga Tagpo- Kung sa mga istoryang pang teleserye lang eh sadyang di mauubusan ang mga tagarito samin nyan. Nandyang magkabuhol-buhol na ang mga Family Tree ng mga kapitbahay namin gawa ng kanilang literal na patong-patong at masalimuot na mga relasyon! Yung tipong di mo na nga maiisip kung ano ba dapat ang tawag sa relasyon ng bawat isa dahil yung kapatid mo sa ina ay nagiging ama ng anak mo na nagiging asawa naman ng kapatid ng asawa mo na kapatid mo rin sa ina. Taray diba!? Ayaw na ata kasi nilang ikalat ang kani-kanilang mga genes kaya within the circle lang pede ang heredity. Nandyan pa yung mga climatic na mga tagpo na kung saan ka makakarinig ng mga pamatay na linya! Sa mga panahong to mo marerealize na dapat pala ay di kayo nauubusan ng pop corn sa bahay para pag may mga ganitong events ay uupo ka nalang habang sumusubo ng pop corn na parang nasa sinehan kalang.

3. Mga Maboteng Usapan- Dahil anti Sin Tax Bill nga ang mga tao dito samin ay di naiiwasan ang lingguhang parties, kahit nga yung pagka-knock out ni Pacquaio ay nagagawa parin nilang paraan para makainom sila ng alak. Pero hindi naman talaga yun ang concern ko dito kung di yun mga ginagawa nila on and after the inuman session. Bukod sa pagkanta ng Lupang Hinirang sa Videoke at pagfefeeling diva ng mga party people, ang mga umaatikabong labasan ng sama ng loob ang mas exciting maexperince dito samin after ng mga sessions. Sadyang buwis buhay yung ilang mga tagpo after ng mga inuman sessions nandyang may sumusugod dala ang kani-kanilang armas tulad ng samurai (mga feeling rorounin warriors’ kasi) para lang manindak ng mga kainuman nila, batuhan ng bahay dahil aswang daw yung mga kumpare nila, at higit sa lahat ay mga break down scene na walang sinabi sila Cherie Pie Pichache sa pag-hagulgol ng mga lasenggero at lasenggera samin ^.^

4. Wet Seasons- Tulad ng maraming luagar dito sa Valenzuela, hindi rin nakakaligtas ang lugar namin sa mga libreng patubig na dala ng mga bagyo taon-taon. Nandyang isang buwan mong di maaaninag yung mga kalsada namin dahil di nawawalang tubig baha kahit wala ng ulan. Di mo rin makakalimutan ang mga scenario pagdating ng mga malalakas na bagyo tulad nuong Ondoy, Pedring at nung may malakas na habagat. Biglang nakakaroon ng instant swimming pool sa loob ng mga bahay sa buong compound kaya isang malaking necessity talaga ang pagkakaroon ng second floor. Siguraduhin mo ring handing ang mga muscles mo sa walang humpay na pagbubuhat ng mga gamit ninyo para di mabasa ng baha. Di ka rin maituturing tagarito kung di mo mararanasang maligo sa baha at mangulekta ng mga isdang kataba, gurami,buleg at tilapia nung bata ka pa. Parang nasanay narin naman ang mga tao rito samin dahil pagkatapos naman ng rainy season ay balik na sa normal ang lahat.
P.S May isang common fear ang mga taga-rito samin kapag rainy season, yung eh fear on heavy rains kung ikaw man ay matitira dito samin ay malalaman mo kung ano ang ibig kong sabihin haha :P.

5. Tondo man ay may Langit Din- Sa kabila ng lahat ng kapintasan na mapapansin sa lugar namin, may mga bagay din naman na sadyang dito mo lang sa lugar namin makikita:

                -Strong family bond: dahil sa huli ay kahit anung mangyare ay walang iwanan ang bawat isa sa            hirap man o ginhawa dito samin.
                -Ramdam mo rin yung spirit of oneness dito samin everytime na may okasyon tulad ng fiestas, undas, pasko at bagong taon isama mo pa ang mga birthdays, binyagan, kasal at maging mga       burol.
                -Sadyang mga happy people ang nakapaligid samin, yung tipong nahahanap nila ng rason para   tumawa yung mga pinakasimpleng bagay na makikita nila.
             -Sense of origin: sa totoo lang ay sadya kong siningit ang number na to bilang respeto narin sa    mga ala-ala at experiences na binigay sakin ng lugar namin. Bagamat nahihirapan man ako sa   ngayon maghanap ng mga positibong papuri sa lugar namin, isang bagay naman ang sadyang di            na mababago. Na minsang naging perpekto sa mga mata ko ang lugar na to, at mananatili parin   ang magandang imahe na yon sa isip ko, sa kabili ng mga pagbabagong nasasaksihan ko sa ngayon.


Sunday, December 9, 2012

Price Tag


Minsa’y may isang pera, malutong, bago at malaki ang halaga.
Halagang syang dahilan kung bakit ang bawat isa’y gustong magtago ng isa.
Isang gawaing tila ba’y syang saysay ng buhay at paghahanapbuhay.
Hanapbuhay na tila ba tuksong aking laging nais na iwasan.
Iniiwasan mang pilit ay tila wala namang magagawa kundi humarap sa katotohanang di mabubuhay ng walang pera.
Perang syang naghuhusga at nagtuturing ng kinahantungan.
Kinahantungang tila ba’y mali sa tingin ng karamihan.
Karamihan, ang salitang iniiwasang kabilangan ngunit sayang katotohanan.
Katotohanang di lahat ay nakagagawa ng pagbabago.
Pagbabagong syang nagpapasya kung san patutungo ang isang tao.
Taong wala naman talaga control sa kung anu, paano at sinu-sino ang dapat magdikta ng kung anung uso.
Usong na nagpapabatid ng pangarap at mga kagustuhang nais na maganap.
Na maganap man ay di rin naman  tiyak na guguhit ng ngiti sa isang labi.
Labing ang nais lamang ay di mawalan ng pagkakataong madampian ng mantika ng pagkain sa araw-araw.
Araw-araw na nakikilahok at lumalaban para sa pera.
Perang tila ba’y di nawawala sa uso at di kailangan nawawalan ng halaga.
Halagang mawawala rin naman sa paglipas ng panahon.
Panahong lumuluma at nagpapalimot ng ala-ala.
Ala-alang minsa’y nagkahalaga ang mga bagay na hawak lang ng kamay.
Kamay na nagsisilbing gamit sa pagbuo ng mga pangarap.
Pangarap na minsa’y may isang perang ninanais at hinangad.

Wednesday, December 5, 2012

Anong Role mo sa mga Batch Reunion?


May isang libo at isang  mukha siguro ang maaring pagpilian ng mga studyante pagkatapos nilang tumaggap ng kani-kanilang mga diploma. Iba’t ibang katangiang unti-unting ginuguhit ng mga desisyon ng bawat isa matapos nila makawala sa pagkakagapos nila sa apat na sulok ng paaralan. Iba’t ibang mukhang tila maskarang kanilang dadalhin ng panghabang buhay.

Ang Mga Masukista: Sila yung pinipiling magbalik sa kani-kanilang kulungan (paaralan) para muling bumuno ng ilang taon pang sintensya(in short sila yung mga piniling mag-aral uli). Kung di sila nagiging bahagi ng naturang institusyon ay nagpapataas lang sila ng antas ng mga kaalaman na meron sila, kung may magiging saysay man ito sa huli eh di natin alam.

Ang Mga Manlalayag: Sila yung mga nagkukumahog na makaalis ng bansa, yung tipong di pa nga nakakatanggap ng diploma eh nagaayos na ng visa papuntang ibang bansa. Kadalasan ang mga ganitong klaseng alumni ang maituturing “cream of the crop” sila kasi ang kadalasang nagpapasimuno ng mga reunion gawa ng sila yung maraming pera pagkatapos ng ilang taong pagtatrabaho abroad. Sila yung kadalasang nakakapagpamangha sa mga reunion, yung tipong kahit na yung pinakabobo sa klase ay nagiging superior kapag nakatungtong na sa ibang bansa.

 BOBO: yung mga taong wala pang laman ang utak pero pede pang lagyan anytime
TANGA: yung maraming laman ang utak pero puro mali naman.

Ang Mga First Liners: Ang dahilan ng mga biglaang get together. Sila yung mga nauna na sa pila, in short mga maagang namayapa. Ang advantage lang ng pagiging first liner ay ang pagkakaroon ng pakakataong mapuri ng mga dati niyang kaklase. Yung tipo kahit sya na yung pinakamasamang tao sa classroom nung mga panahon na nag aaral kayo eh parang nagiging mr/ms friendship sya sa araw ng burol niya. Sila yung madalas panghinayangan dahil sayang daw sila lagi, parang mga puno na di man lang nagawang mamunga o di kaya nama’y mga punla di man lang nagawang dumampi sa lupa.

Ang Mga Biggest Losers: Ang mga mahirap halugarin kapag may mga reunion. Sila yung mga napressure masyado sa mga standards na ginawa ng mga tao sa paligid nila, yung tipong halos mabale ang leeg kapag graduation ceremony dahil sa dami ng awards kaso nga lang eh di ganong nagiging matagumpay sa buhay pagkatapos ng pag-aaral. Naubos lang siguro nila ang lahat ng galling nila sa loob ng school kaya ng lumakad na papunta sa reyalidad ay nilamon kaagad ng katotohanan ng buhay. Kung sa mga nakapagkolehiyo eh may dalawang klase ang mga biggest loser, una ay yung mga nangunguna sa klase tapos ay di nakakapasa sa board exam (laking kahihiyan di ba?), at pangalawa ay yung mga dean’s lister na hindi nagiging successful sa kani-kanilang mga career(pede naman kasing yun lang talaga ang goal na gusto nilang maabot selfless contentment kung baga).
“kaya nga minsan ay mas maganda pang maging pinakahuli sa klase para kung sakaling maging magtagumpay ka sa buhay ay sadyang kabibiliban ka, at kung sakaling hindi naman eh expected na naman ng lahat yun kaya mauunawaan ka parin nila”

Ang Mga Magulang: Sila yung mga unang nakakabuo ng pamilya. Ang mga madalas pasimuno ng binyagan at birthday parties, sila ang madalas na maging pattern ng tamang pagpapamilya, yung tipong lagi silang nagiging example ng kahahantungan mo kapag nag-asawa ka ng maaga. Iba’t ibang klase rin ang mga magulang, merong nagkakatulayan at nagiging maayos naman yung buhay (kasi pinag-aaral parin sila sa kabila ng mga nangyari) at meron din namang nagiging single parent (kasi marirealize nila na masyado pa silang bata para magtimpla ng gatas o magpadede ng anak). Gayunpaman advantageous parin naman ang pagiging mga batang magulang dahil sa pagdaan ng mga panahon eh sila pa yung ngakakaroon ng ideal na pamilya kumpara dun sa mga may edad nang nag-asawa.

Ang Mga Loveteams: Sila yung mga nagkakatuyang mga magkaklase. Yung mga maswerteng nakahanap ng kaparehang tila tinadha na para hindi na sila maghanap-hanap pa sa iba.

Ang Mga Pinagpala: Ang stunner ng reunion. Sila yung parang binuhusan ng sandamakmak na swerte sa buong batch. May matagumpay na career, maayos na pamilya, magagandang anak at sandamakmak na options sa buhay. Kung minsan mapapaisip ka rin kung bakit hindi pedeng lahat nalang kayo sa batch niyo ay maging ganito nalang sana, kaso ganun talaga ang buhay eh. Pedeng rag to riches din ang kwento ng mga ganitong tao, yung tipong mga working students sila nung college kayo tapos eh biglang sya na yung lumabas na pinaka-big time sa inyong lahat (though pinagtrabahuhan nya naman lahat ng meron sya kaya di ka dapat mainggit sa kanya dahil deserve nya un ^.^).

Wala naman talagang perfect formula para maassure ang mga patutunguhan na bawat estudyanteng lalabas sa bawat eskwelahan. Ang mahalaga eh kung pano sila makakarating sa kung anung meron sila at kung anung kasiyahan ang matatamo nila sa mga buhay na pinili nilang gampanan. Ikaw ano ang papel mu sa mga reunion? Anong papel ang wish mong gampanan? May papel kabang hindi ko nabanggit sa mga nasa itaas?