Wednesday, May 2, 2012

Mga Lumang Bago (Mga Tagpi tagping Resiklo)

"Mabuti pa pag bata masaya.... kapag may problema ang takbo ay kay ina,,, sabi nga sa isang kanta."


Pilitin ko mang limutin at magpatuloy sa pagpapanggap na kaya kong iguhit ang takbo ng buhay ko sa kung anong hubog na naisin ko itong pangarapin,  tila hinihila pa rin ako ng pagkakataon sa puntong ako’y muling hahantong sa isang desisyong na magbibigay sakin ng kawalan ng pagpipilian. Oo, bagaman alam ko sa salita at katha ang guhit ng buhay na gusto kong patakbuhin, ngunit ang malaking suliranin  kung papaano akong magsisismula sa pagguhit nito. Ngayo’y wari mong nakatiwawang na binhi sa tigang na punla, umaasang madadampian ng ginhawang papawi sa aking uhaw mula sa ulang hindi naman alam kung kalian magsisismula, nagaantay sa hangin magdedisisyon kung sa anong landas ang aking patutunguhan o di kaya’y sa mismong lupang kinatatayuang walng kasiguruhan. Pano nga kaya yayabong ang binhi ng kawalang pakialam? May pagkakataon kaya akong umasa  sa mga prutas o bulaklak man lang mula sa binhi ng hindi kasiguruhan.

Happily ever after, mukhang sa fairy tales ko lang na talaga yun maririnig.Kung sa bagay mas masahol pa yata sa kahit anong love story ang kailangan kong pagdesisyonan. Kung tutuusin, hindi naman na sana aabot sa ganito ang istoryang aking iginuguhit ngunit dahil na rin sa kawalan ng magaling na director na akin sanang ginagampanan ng buong husay,eto’t hindi mabigyan ng magandang dyastipikasyon ang estoryang ito.

Ngayo’y muling dumarampi sa bawat buton ng makinilya ang bawat daliring tila napipilitan lamang gumawa ng isang bagay na kaunting makakabawas ng kalituhan ng isang pipityuging mangangatha. Tila hindi gumagana ng tama ang kaliwang bahagi ng aking utak, bagamat hindi rin ko sigurado kung sa kaliwang bahagi ba talaga ng utak ko ang diperensya base sa mga pinag-aralan ko nuon. Hahaha, tila nadala na rin ako sa binuo kong pagpapanggap bilang madunong na Homo sapiens. Akala ko’y sapat ng makuntento sa mga patakip butas kong pagresolba sa mga kinailangan kong mga pagsosolusyon, datapwat hindi man lamang ako naglaan ng panahon upang silipin at pag-isipan man lamang ang bawat bagay bagay. Bakit kaya hindi kayang magawang lahat ng parang bumubuo ka lang ng lego blocks ang lahat ng mithiin mo sa buhay. 

No comments:

Post a Comment